De Tweede Wereldoorlog en de wederopbouw van de haven
Van Techniek in Nederland
| Regel 5: | Regel 5: | ||
| − | De periode tot 1960 is niet alleen een periode van herstel en wederopbouw, maar ook een periode van [[ | + | De periode tot 1960 is niet alleen een periode van herstel en wederopbouw, maar ook een periode van [[Verbetering van de haveninstallaties tussen 1920 en 1940|'''expansie''']]. Die expansie gebeurde volgens de lijnen zoals die waren uitgezet in het [[begrippenlijst#Interbellum|Interbellum]]. De les die Rotterdam uit de crisis van de jaren dertig trok, was dat de haven veel minder afhankelijk moest worden van het [[begrippenlijst#Transito|transitoverkeer]] en een eigen grootschalige industrie en aanzienlijke ruimte voor opslag diende te bezitten. Botlek en Europoort/Maasvlakte kenden een voor de Rotterdamse haven nieuwe opzet: het waren niet zomaar nieuwe bekkens, maar geïntegreerde havencomplexen, waar industrie, opslag en overslag samenkwamen. Kenmerkend voor de nieuwe complexen was dat de oppervlakte van de aan de bedrijven uit te geven terreinen vele malen groter was dan in het bestaande gebied. Dit maakte niet alleen de vestiging van industrieën mogelijk, maar ook de sterk toenemende overslag via de wal, de indirecte overslag. |
Deze toepassing van de nieuwe grote terreinen was deels ongepland; de gemeentelijke plannenmakers gingen reeds tijdens de oorlog uit van de komst van veel grotere schepen, maar concentreerden zich vooral op de [[begrippenlijst#Nautisch|nautische]] effecten daarvan en niet zozeer op de interne logistiek van de overslag, die ze immers aan de bedrijven overlieten. | Deze toepassing van de nieuwe grote terreinen was deels ongepland; de gemeentelijke plannenmakers gingen reeds tijdens de oorlog uit van de komst van veel grotere schepen, maar concentreerden zich vooral op de [[begrippenlijst#Nautisch|nautische]] effecten daarvan en niet zozeer op de interne logistiek van de overslag, die ze immers aan de bedrijven overlieten. | ||