Media, reclame, marketing
Van Techniek in Nederland
| Regel 8: | Regel 8: | ||
'''Reclameadvertenties''' | '''Reclameadvertenties''' | ||
| − | Reclame voor wat nieuw was in het assortiment nam in de jaren twintig en dertig, naar de mening van sommige tijdgenoten, vormen aan die buiten alle proporties waren. Vooral de concurrentie tussen Van den Bergh met Blue Band en Jurgens met Planta via prijzige campagnes moest het ontgelden. Een criticus meldde: ''‘Kapitalen worden besteed om het publiek te doen gelooven, dat een of ander maaksel “versch gekarnd” is, met het succes voor de ondernemers, dat inderdaad vele menschen gaan meenen, dat margarine toch eigenlijk net zo goed is als natuurboter.’'' [[Noten TIN20-3-H3#3-29|<sup>[29]</sup>]] | + | Reclame voor wat nieuw was in het assortiment nam in de jaren twintig en dertig, naar de mening van sommige tijdgenoten, vormen aan die buiten alle proporties waren. Vooral de concurrentie tussen Van den Bergh met Blue Band en Jurgens met Planta via prijzige campagnes moest het ontgelden. Een criticus meldde: ''‘Kapitalen worden besteed om het publiek te doen gelooven, dat een of ander maaksel “versch gekarnd” is, met het succes voor de ondernemers, dat inderdaad vele menschen gaan meenen, dat margarine toch eigenlijk net zo goed is als natuurboter.’'' [[Noten TIN20-3-H3#3-29|<sup>[29]</sup>]] |
| + | |||
De opmars van de merkartikelen was sterk gebonden aan een dergelijke betrekkelijk nieuwe vorm van communicatie tussen producenten en consumenten. Behalve winkeliers waren ook andere intermediairs ertoe bereid advertenties een plaats te geven in hun ‘etalage’: de media in de meest ruime zin. Dag- en weekbladen, tijdschriften gericht op het gezin, op dames, vrouwen en moeders in verschillende sociale klassen en [[begrippenlijst#gezindte| | De opmars van de merkartikelen was sterk gebonden aan een dergelijke betrekkelijk nieuwe vorm van communicatie tussen producenten en consumenten. Behalve winkeliers waren ook andere intermediairs ertoe bereid advertenties een plaats te geven in hun ‘etalage’: de media in de meest ruime zin. Dag- en weekbladen, tijdschriften gericht op het gezin, op dames, vrouwen en moeders in verschillende sociale klassen en [[begrippenlijst#gezindte| | ||
gezindten]], organen van specifieke verenigingen, alle namen ze, om het eigen bestaan te handhaven en de kostprijs te verlagen, advertenties op. | gezindten]], organen van specifieke verenigingen, alle namen ze, om het eigen bestaan te handhaven en de kostprijs te verlagen, advertenties op. | ||
| + | |||
In het geval van margarine verschenen ze zelfs opvallend groot op de voorpagina van kwaliteitskranten. Met de vergroting van de geletterdheid van de bevolking was ook het aantal schrijvende media sterk toegenomen. Behalve het Maandblad van de Vereniging van Huisvrouwen en het deftige blad De vrouw en haar huis, lieten ook De Proletarische Vrouw en later de wat minder elitaire Libelle (sinds 1934) en Margriet (sinds 1938) advertenties toe. Reclameteksten waren van loutere aankondigingen uit de begintijd van drie of vier decennia terug veranderd in [[Crisis, overheid en collectieve propaganda|'''wervende slogans''']] bedoeld om consumenten tot het kopen van producten te verleiden. | In het geval van margarine verschenen ze zelfs opvallend groot op de voorpagina van kwaliteitskranten. Met de vergroting van de geletterdheid van de bevolking was ook het aantal schrijvende media sterk toegenomen. Behalve het Maandblad van de Vereniging van Huisvrouwen en het deftige blad De vrouw en haar huis, lieten ook De Proletarische Vrouw en later de wat minder elitaire Libelle (sinds 1934) en Margriet (sinds 1938) advertenties toe. Reclameteksten waren van loutere aankondigingen uit de begintijd van drie of vier decennia terug veranderd in [[Crisis, overheid en collectieve propaganda|'''wervende slogans''']] bedoeld om consumenten tot het kopen van producten te verleiden. | ||