De verwerking van koemelk tot consumptiemelk
Van Techniek in Nederland
| Regel 23: | Regel 23: | ||
| − | Ze benadrukten dat moeders de melk voor gebruik moesten koken om bacteriële ziektekiemen zoals die van tuberculose te vernietigen. | + | Ze benadrukten dat moeders de melk voor gebruik moesten koken om bacteriële ziektekiemen zoals die van tuberculose te vernietigen. Een wetenschappelijke benadering van het fabricageproces. Het steriliseren van melk, waarbij de melk aanvankelijk langdurig werd verhit boven de 100˚ C [[Noten TIN20-3-H6#6-2|<sup>[2]</sup>]]- leek nog beter geschikt, ware het niet dat bij zuigelingen die uitsluitend met gesteriliseerde melk werden gevoed al snel een ziekte werd vastgesteld die de naam ‘ziekte van Barlow’ kreeg. De ziekte bleek te genezen door het kind rauwe melk te geven; ook aanvullende voeding met groenten en fruit deed de symptomen verdwijnen.[[Noten TIN20-3-H6#6-3|<sup>[3]</sup>]] Niet alleen [[Melkfles versus melkpak|'''bacteriën maakten koemelk echter ongeschikt voor zuigelingen''']], ook de samenstelling ervan voldeed niet aan de behoeften van jonge kinderen. |
| Regel 37: | Regel 37: | ||
Nutricia, het oudste Nederlandse bedrijf op dit gebied, ofwel de toenmalige stoomzuivelfabriek ‘Wilhelmina’, nam in 1896 een licentie voor het bereiden van ‘Prof. Backhaus Kindermelk’. De Duitse hoogleraar in de landbouwkunde Alexander Backhaus (1865-1914) meende dat de in koemelk aanwezige caseïne slecht verteerbaar was. Om de melk beter verteerbaar te maken, werd volgens zijn inzichten melk gecentrifugeerd, waarna de afgeroomde melk bij 35˚ C werd gemengd met leb (uit de lebmaag van kalveren), waarin zich | Nutricia, het oudste Nederlandse bedrijf op dit gebied, ofwel de toenmalige stoomzuivelfabriek ‘Wilhelmina’, nam in 1896 een licentie voor het bereiden van ‘Prof. Backhaus Kindermelk’. De Duitse hoogleraar in de landbouwkunde Alexander Backhaus (1865-1914) meende dat de in koemelk aanwezige caseïne slecht verteerbaar was. Om de melk beter verteerbaar te maken, werd volgens zijn inzichten melk gecentrifugeerd, waarna de afgeroomde melk bij 35˚ C werd gemengd met leb (uit de lebmaag van kalveren), waarin zich | ||
eiwitsplitsende enzymen bevinden. Hierdoor [[begrippenlijst#Stremmen| | eiwitsplitsende enzymen bevinden. Hierdoor [[begrippenlijst#Stremmen| | ||
| − | stremde]] een deel van de caseïne, waardoor deze uit de melk kon worden gezeefd. Om het gewenste vetgehalte van 3,5% te bereiken, werd room toegevoegd. Tevens werd melksuiker bijgemengd tot het totale suikergehalte gelijk werd aan dat van de moedermelk. Nutricia en andere fabrikanten verpakten de op deze wijze geproduceerde melk in flesjes, waarna ze deze steriliseerden.[[Noten TIN20-3-H6#6-5|<sup>[5]</sup>]] | + | stremde]] een deel van de caseïne, waardoor deze uit de melk kon worden gezeefd. Om het gewenste vetgehalte van 3,5% te bereiken, werd room toegevoegd. Tevens werd melksuiker bijgemengd tot het totale suikergehalte gelijk werd aan dat van de moedermelk. Nutricia en andere fabrikanten verpakten de op deze wijze geproduceerde melk in flesjes, waarna ze deze [[Een wetenschappelijke benadering van het fabricageproces|'''steriliseerden''']].[[Noten TIN20-3-H6#6-5|<sup>[5]</sup>]] |