De teelt van bieten na 1870
Van Techniek in Nederland
| Regel 43: | Regel 43: | ||
'''Gehaltebetaling''' | '''Gehaltebetaling''' | ||
| − | De fabrikanten probeerden met allerlei middelen zowel productiekosten als grondstofkosten te [[Begrippenlijst#Reduceren|reduceren]]. De bietenprijs kregen ze echter met geen mogelijkheid beneden de fl. 9 per ton, wat voor de boeren het absolute minimum was waarvoor ze nog wilden telen. Een andere oplossing voor de fabrikant zou zijn om het rendement aan suiker per ton bieten te verhogen. De industrie streefde daar al jaren naar en bereikte dat onder meer door zelf zaad van zeer suikerrijke bietenrassen aan de boeren te leveren. Bieten van andere rassen werden door de fabriek niet geaccepteerd. De fabrikanten wilden echter nog meer suiker per ton bieten, maar dat zou alleen lukken als de boeren hun uiterste medewerking verleenden bij het bemesten en bewerken van de velden. | + | De fabrikanten probeerden met allerlei middelen zowel productiekosten als grondstofkosten te [[Begrippenlijst#Reduceren|reduceren]]. De bietenprijs kregen ze echter met geen mogelijkheid beneden de fl. 9 per ton, wat voor de boeren het absolute minimum was waarvoor ze nog wilden telen. Een andere oplossing voor de fabrikant zou zijn om het rendement aan suiker per ton bieten te verhogen. De industrie streefde daar al jaren naar en bereikte dat onder meer door zelf zaad van zeer [[Kwaliteitsverbetering van bietsuiker|'''suikerrijke bietenrassen''']] aan de boeren te leveren. Bieten van andere rassen werden door de fabriek niet geaccepteerd. De fabrikanten wilden echter nog meer suiker per ton bieten, maar dat zou alleen lukken als de boeren hun uiterste medewerking verleenden bij het bemesten en bewerken van de velden. |
Met de bijster slechte verhoudingen van de jaren tachtig en negentig werd de discussie over gewas- en algemene productieverbetering door bietentelers niet constructief gevoerd. Geldgebrek en onvrede overheersten de belangstelling voor verbetering in grote delen van de akkerbouw. Ook met de graanteelt ging het slecht en er was weinig uitzicht op betere tijden. | Met de bijster slechte verhoudingen van de jaren tachtig en negentig werd de discussie over gewas- en algemene productieverbetering door bietentelers niet constructief gevoerd. Geldgebrek en onvrede overheersten de belangstelling voor verbetering in grote delen van de akkerbouw. Ook met de graanteelt ging het slecht en er was weinig uitzicht op betere tijden. | ||