Frisdranken
Van Techniek in Nederland
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Daarbij hoorden zoute [[De warme snack|'''pinda’s''']] en later ook [[Een nieuw aspect: genot in voeding|'''aardappelchips''']], die krokant waren en dorstig maakten. Ook gefrituurde hapjes zoals bitterballen en steeds meer soorten knabbels en nootjes in allerlei vormen en smaken deden het goed bij bier en frisdrank. Als snoeperij tussendoor nam ook het gebruik van [[Consumptie ijs|'''consumptie-ijs''']] toe. | Daarbij hoorden zoute [[De warme snack|'''pinda’s''']] en later ook [[Een nieuw aspect: genot in voeding|'''aardappelchips''']], die krokant waren en dorstig maakten. Ook gefrituurde hapjes zoals bitterballen en steeds meer soorten knabbels en nootjes in allerlei vormen en smaken deden het goed bij bier en frisdrank. Als snoeperij tussendoor nam ook het gebruik van [[Consumptie ijs|'''consumptie-ijs''']] toe. | ||
| − | Deze [[Snacks; van tussendoortjes naar graascultuur|'''snacks '' ]]zijn typerend geworden voor de belangrijke positie die jongeren als doelgroep in de markt van voedings- en genotmiddelen sinds de jaren zestig zijn gaan innemen. [[Afbeelding:05_G357_V_4_8.JPG|left|thumb|320px|Bottellijn voor limonadesiroop, Marvelo (Albert Heijn), 1965.]] | + | Deze [[Snacks; van tussendoortjes naar graascultuur|'''snacks '']] zijn typerend geworden voor de belangrijke positie die jongeren als doelgroep in de markt van voedings- en genotmiddelen sinds de jaren zestig zijn gaan innemen. |
| + | |||
| + | [[Afbeelding:05_G357_V_4_8.JPG|left|thumb|320px|Bottellijn voor limonadesiroop, Marvelo (Albert Heijn), 1965.]] | ||
| Regel 19: | Regel 21: | ||
'''Melkveehouders''' | '''Melkveehouders''' | ||
| − | Al vele jaren eerder, in 1957, was in Wolvega een andere frisdrankenfabriek geopend, die van Rivella. Het verschil tussen Raak en Rivella was gelegen in de grondstof: de Friese onderneming betrok haar materialen van de melkveehouders uit de omgeving. De techniek maakte het mogelijk om prik te maken op basis van wei. Van dit afvalproduct bij de kaas- en caseïnefabricage was rond 1950 een overschot ontstaan bij de melkfabrieken omdat de wei niet meer bij de veehouders kon worden teruggeleverd. Dankzij de frisdrankenindustrie kreeg het alsnog een nuttige bestemming. | + | Al vele jaren eerder, in 1957, was in Wolvega een andere frisdrankenfabriek geopend, die van Rivella. Het verschil tussen Raak en Rivella was gelegen in de grondstof: de Friese onderneming betrok haar materialen van de melkveehouders uit de omgeving. De techniek maakte het mogelijk om prik te maken op basis van wei. Van dit afvalproduct bij de kaas- en [[Begrippenlijst#Caseine|caseïnefabricage]] was rond 1950 een overschot ontstaan bij de melkfabrieken omdat de wei niet meer bij de veehouders kon worden teruggeleverd. Dankzij de frisdrankenindustrie kreeg het alsnog een nuttige bestemming. |