Chips: de aardappelsnack
Van Techniek in Nederland
| Regel 21: | Regel 21: | ||
Met name huisvrouwen werden als een belangrijke doelgroep gezien, omdat ze het huishoudgeld beheerden en de dagelijkse boodschappen deden. Door Unilever opgezet consumentenonderzoek richtte zich dan ook vooral op de voorkeuren en het aankoopgedrag van huisvrouwen. | Met name huisvrouwen werden als een belangrijke doelgroep gezien, omdat ze het huishoudgeld beheerden en de dagelijkse boodschappen deden. Door Unilever opgezet consumentenonderzoek richtte zich dan ook vooral op de voorkeuren en het aankoopgedrag van huisvrouwen. | ||
| − | Unilever maakte onderscheid tussen het snacken tijdens de warme maaltijd, snoepen en ‘knabbelen’ tussen de hoofdmaaltijden en het snacken in combinatie met drankjes. Unilever besloot zich vooral te richten op de ontwikkeling van de tweede en derde categorie snacks. Omdat ze tussen de hoofdmaaltijden zouden worden genuttigd, moesten ze vooral ‘tasty light and crispy but not filling’ zijn.[[Noten TIN20-3-H9#9-26|<sup>[26]</sup>]] | + | Unilever maakte onderscheid tussen het snacken tijdens de warme maaltijd, snoepen en ‘knabbelen’ tussen de hoofdmaaltijden en het snacken in combinatie met [[Frisdranken|'''drankjes''']]. Unilever besloot zich vooral te richten op de ontwikkeling van de tweede en derde categorie snacks. Omdat ze tussen de hoofdmaaltijden zouden worden genuttigd, moesten ze vooral ‘tasty light and crispy but not filling’ zijn.[[Noten TIN20-3-H9#9-26|<sup>[26]</sup>]] |
| Regel 28: | Regel 28: | ||
[[Afbeelding:05_G357_V_9_4.JPG|thumb|right|450px|Donker gekleurde chips ogen niet niet aantrekkelijk, wat wordt veroorzaakt door het aanwezige suiker, maar wat tijdens het wassen wordt gereduceerd.]] | [[Afbeelding:05_G357_V_9_4.JPG|thumb|right|450px|Donker gekleurde chips ogen niet niet aantrekkelijk, wat wordt veroorzaakt door het aanwezige suiker, maar wat tijdens het wassen wordt gereduceerd.]] | ||
| − | Er werd gewerkt op verschillende fronten: onderzoek, productie en [Media, reclame, marketing|'''marketing''']]. Unilever Research Laboratory te Colworth House in Engeland werd het centrum van de internationale snack R&D, terwijl de marketing en planning bij Van den Bergh & Jurgens Ltd Engeland werd geconcentreerd. De Nederlandse Unileverbedrijven Lucas Aardenburg en Van den Bergh & Jurgens bereidden de productie van aardappelchips voor en zetten consumentenonderzoek op.[[Noten TIN20-3-H9#9-27|<sup>[27]</sup>]] | + | Er werd gewerkt op verschillende fronten: onderzoek, productie en [[Media, reclame, marketing|'''marketing''']]. Unilever Research Laboratory te Colworth House in Engeland werd het centrum van de internationale snack R&D, terwijl de marketing en planning bij Van den Bergh & Jurgens Ltd Engeland werd geconcentreerd. De Nederlandse Unileverbedrijven Lucas Aardenburg en Van den Bergh & Jurgens bereidden de productie van aardappelchips voor en zetten consumentenonderzoek op.[[Noten TIN20-3-H9#9-27|<sup>[27]</sup>]] |
Het verrichte onderzoek wees uit dat er een Nederlandse markt was voor vernieuwde chips. Aardappelchips en patatachtigen domineerden op dat moment de Nederlandse snackmarkt met een marktaandeel van 66%.[[Noten TIN20-3-H9#9-28|<sup>[28]</sup>]] | Het verrichte onderzoek wees uit dat er een Nederlandse markt was voor vernieuwde chips. Aardappelchips en patatachtigen domineerden op dat moment de Nederlandse snackmarkt met een marktaandeel van 66%.[[Noten TIN20-3-H9#9-28|<sup>[28]</sup>]] | ||
| Regel 34: | Regel 34: | ||
Omdat Unilever een directe aanval op de chipsmarkt niet verstandig achtte, zette het concern zijn troeven op de opbouw van een [[Het merkartikel|'''merkbeeld''']] dat moest worden verbonden aan bijzondere, complexe aardappelsnacks. De door Colworth House op basis van aardappelextrusie ontwikkelde ‘[[begrippenlijst#Reformed-potato-sticks|reformed potato sticks]]’ leken daartoe de beste perspectieven te bieden.[[Noten TIN20-3-H9#9-29|<sup>[29]</sup>]] | Omdat Unilever een directe aanval op de chipsmarkt niet verstandig achtte, zette het concern zijn troeven op de opbouw van een [[Het merkartikel|'''merkbeeld''']] dat moest worden verbonden aan bijzondere, complexe aardappelsnacks. De door Colworth House op basis van aardappelextrusie ontwikkelde ‘[[begrippenlijst#Reformed-potato-sticks|reformed potato sticks]]’ leken daartoe de beste perspectieven te bieden.[[Noten TIN20-3-H9#9-29|<sup>[29]</sup>]] | ||
| − | De reformed sticks konden zich meten met andere aardappelsnacks wat betreft smaak, kleur en vorm, terwijl de prijs ervan lager was dan van klassieke chips aangezien hun productie eenvoudiger was en ze minder aardappelmassa bevatten. | + | [[een nieuw aspect: genot in voeding|'''De reformed sticks''']] konden zich meten met andere aardappelsnacks wat betreft smaak, kleur en vorm, terwijl de prijs ervan lager was dan van klassieke chips aangezien hun productie eenvoudiger was en ze minder aardappelmassa bevatten. |
Uit een eerste door Unilever uitgevoerde ‘caravantest’ waaraan 183 Nederlandse huisvrouwen deelnamen, bleek dat 55% van de ondervraagden een voorkeur had voor de reformed sticks vanwege hun geprononceerde smaak en krokantheid.[[Noten TIN20-3-H9#9-30|<sup>[30]</sup>]] | Uit een eerste door Unilever uitgevoerde ‘caravantest’ waaraan 183 Nederlandse huisvrouwen deelnamen, bleek dat 55% van de ondervraagden een voorkeur had voor de reformed sticks vanwege hun geprononceerde smaak en krokantheid.[[Noten TIN20-3-H9#9-30|<sup>[30]</sup>]] | ||
| Regel 43: | Regel 43: | ||
Aanvankelijk leken de sticks dan ook aan te slaan. Kort na de introductie verkochten winkels 7000 zakken per week. Binnen een paar weken was de verkoop echter dramatisch gedaald tot 2500 per week. Om de achterliggende redenen te begrijpen, namen marktonderzoekers drie maanden na de introductie zeshonderd interviews af met huisvrouwen. De resultaten verrasten de ontwikkelaars. Zo bleken de Rotterdamse huisvrouwen de reformed sticks geen snacks te noemen maar zoutjes en de reformed chips niet als nieuwe soort chips te beschouwen. Bovendien vonden de huisvrouwen dat de sticks er niet smakelijk uitzagen, kleverig en vet waren en niet lekker smaakten. | Aanvankelijk leken de sticks dan ook aan te slaan. Kort na de introductie verkochten winkels 7000 zakken per week. Binnen een paar weken was de verkoop echter dramatisch gedaald tot 2500 per week. Om de achterliggende redenen te begrijpen, namen marktonderzoekers drie maanden na de introductie zeshonderd interviews af met huisvrouwen. De resultaten verrasten de ontwikkelaars. Zo bleken de Rotterdamse huisvrouwen de reformed sticks geen snacks te noemen maar zoutjes en de reformed chips niet als nieuwe soort chips te beschouwen. Bovendien vonden de huisvrouwen dat de sticks er niet smakelijk uitzagen, kleverig en vet waren en niet lekker smaakten. | ||
| − | Unilever was niet blij met deze onderzoeksresultaten. Enerzijds klaagden de betrokkenen over de wisselende stemmingen van consumenten, maar anderzijds moesten ze erkennen dat de smaak en het vetgehalte van de reformed stick niet waren verbeterd in de periode tussen de twee consumententests. | + | Unilever was niet blij met deze onderzoeksresultaten. Enerzijds klaagden de betrokkenen over de [[Consumenten en snacks|'''wisselende stemmingen van consumenten''']], maar anderzijds moesten ze erkennen dat de smaak en het vetgehalte van de reformed stick niet waren verbeterd in de periode tussen de twee consumententests. |
Tijdens een evaluatie werd geconcludeerd dat het nieuwe product te snel op de markt was gebracht en dat het productieproces verbeterd moest worden om het vetgehalte van de chips terug te brengen. Tevens bleken de sticks een beperkte houdbaarheid te hebben: drie maanden in plaats van de gegarandeerde zes maanden, hetgeen een ingrijpende en kostbare verbetering van de verpakking noodzakelijk maakte. | Tijdens een evaluatie werd geconcludeerd dat het nieuwe product te snel op de markt was gebracht en dat het productieproces verbeterd moest worden om het vetgehalte van de chips terug te brengen. Tevens bleken de sticks een beperkte houdbaarheid te hebben: drie maanden in plaats van de gegarandeerde zes maanden, hetgeen een ingrijpende en kostbare verbetering van de verpakking noodzakelijk maakte. | ||