Een nieuw aspect: genot in voeding

Het bedrijf richtte zich daarbij op [[Consumenten en snacks|''' huisvrouwen als consumenten''']] en besloot tot de productie van knapperige chips, licht van smaak, maar die niet te  zwaar op de maag lagen. Ze waren bedoeld om te knabbelen tussen de maaltijden door of  ’s avonds voor de radio of tv. De zogenaamde [[Chips: de aardappelsnack|'''‘reformed sticks’ ''']] waren het resultaat. Een eerste test viel gunstig uit. Alleen het vetgehalte werd problematisch gevonden. Een proefintroductie in Rotterdam liep echter uit op een drama. Een reclamecampagne had weliswaar gezorgd voor een spectaculaire verkoop in de eerste weken, maar daarna viel de belangstelling zeer tegen. Zeshonderd interviews leerden dat de huisvrouwen de chips nog te vet vonden, niet lekker van smaak, te kleverig en onappetijtelijk van uiterlijk. Ook bleken de chips  niet langer dan drie maanden houdbaar. De marktonderzoekers waren volledig verrast en klaagden over de onbetrouwbaarheid van consumenten maar moesten uiteindelijk hun eigen onvermogen erkennen. Het product was te snel op de markt gebracht en het productieproces had vooraf ingrijpend verbeterd moeten worden.