De accijnskwestie
Van Techniek in Nederland
| Regel 19: | Regel 19: | ||
Ondanks deze kanttekening werd de herziene wet aangenomen. Vanaf dat moment kon de brouwer kiezen voor een heffing van de accijns op basis van de inhoud van de werkkuip of van de gebruikte hoeveelheid mout. Bij deze regeling was rekening gehouden met de belangen van beide partijen, die nu naar keuze [[begrippenlijst#Ondergistend|onder-]] of [[begrippenlijst#Bovengistend|bovengistend]] konden brouwen. Door het instellen van een bepaalde minimum inhoud van de werkkuip konden slechts de kleinste brouwers zich benadeeld voelen. Zij hadden nu de keus hun (part time) bedrijf te staken of een grotere werkkuip aan te schaffen. Na een proefperiode werd de kwestie vier jaar later langs deze lijnen meer definitief geregeld. | Ondanks deze kanttekening werd de herziene wet aangenomen. Vanaf dat moment kon de brouwer kiezen voor een heffing van de accijns op basis van de inhoud van de werkkuip of van de gebruikte hoeveelheid mout. Bij deze regeling was rekening gehouden met de belangen van beide partijen, die nu naar keuze [[begrippenlijst#Ondergistend|onder-]] of [[begrippenlijst#Bovengistend|bovengistend]] konden brouwen. Door het instellen van een bepaalde minimum inhoud van de werkkuip konden slechts de kleinste brouwers zich benadeeld voelen. Zij hadden nu de keus hun (part time) bedrijf te staken of een grotere werkkuip aan te schaffen. Na een proefperiode werd de kwestie vier jaar later langs deze lijnen meer definitief geregeld. | ||
| − | In de jaren zestig verhoogde de regering verder enkele malen de accijns op gedistilleerd, van f 22 per hectoliter in 1862 via f 35 naar f 50 drie jaar later. Per glas waren bier en jenever daarmee in de cafés vrijwel even duur.[[Noten H2#2-55|<sup>[55]</sup>]] Helaas bleken de verstokte jeneverdrinkers hierdoor niet te beïnvloeden, zodat weliswaar het bierverbruik toenam dankzij het Beiers bier, maar 'de drank' als probleem bleef voortbestaan. | + | In de jaren zestig verhoogde de regering verder enkele malen de accijns op gedistilleerd, van f 22 per hectoliter in 1862 via f 35 naar f 50 drie jaar later. Per glas waren bier en [[begrippenlijst#Jenever|jenever]] daarmee in de cafés vrijwel even duur.[[Noten H2#2-55|<sup>[55]</sup>]] Helaas bleken de verstokte jeneverdrinkers hierdoor niet te beïnvloeden, zodat weliswaar het bierverbruik toenam dankzij het Beiers bier, maar 'de drank' als probleem bleef voortbestaan. |
De maatregelen op belastinggebied hadden als resultaat dat de grote Nederlandse bierbrouwerijen aan het eind van de jaren zestig in staat waren met goede produkten te concurreren met zowel de binnenlandse jenever als de buitenlandse bieren. | De maatregelen op belastinggebied hadden als resultaat dat de grote Nederlandse bierbrouwerijen aan het eind van de jaren zestig in staat waren met goede produkten te concurreren met zowel de binnenlandse jenever als de buitenlandse bieren. | ||