De graanelevator

Vanaf 1907 zorgde de drijvende [[begrippenlijst#Pneumatisch|pneumatische]] [[begrippenlijst#Elevator|elevator]] voor een revolutie in de Rotterdamse graanoverslag. Het graan werd daarbij uit het zeeschip gezogen door zuigbuizen die uitmondden in een [[Begrippenlijst#Recipient|recipiënt]], een boven op een toren geplaatst reservoir. Deze recipiënt werd vacuüm gezogen door een pomp die werd aangedreven door een stoommachine. Vanuit de recipiënt viel het graan door de zwaartekracht in een bovenbunker, van waaruit het op een weegschaal kon worden gestort. Een sluis tussen recipiënt en bunker zorgde ervoor dat het vacuüm gehandhaafd bleef. Vanuit de weegschaal kwam het graan in de onderbunker, van waaruit het via een stortgoot, eveneens met behulp van de zwaartekracht, in een binnenschip kon worden gelost. De [[De invoering van de pneumatische elevator in de Rotterdamse haven|'''pneumatische graanelevator''']]  

Vanaf 1907 zorgde de drijvende [[begrippenlijst#Pneumatisch|pneumatische]] [[begrippenlijst#Elevator|elevator]] voor een revolutie in de Rotterdamse graanoverslag. Het graan werd daarbij uit het zeeschip gezogen door zuigbuizen die uitmondden in een [[Begrippenlijst#Recipient|recipiënt]], een boven op een toren geplaatst reservoir. Deze recipiënt werd vacuüm gezogen door een pomp die werd aangedreven door een stoommachine. Vanuit de recipiënt viel het graan door de zwaartekracht in een bovenbunker, van waaruit het op een weegschaal kon worden gestort. Een sluis tussen recipiënt en bunker zorgde ervoor dat het vacuüm gehandhaafd bleef. Vanuit de weegschaal kwam het graan in de onderbunker, van waaruit het via een stortgoot, eveneens met behulp van de zwaartekracht, in een binnenschip kon worden gelost. De [[De invoering van de pneumatische elevator in de Rotterdamse haven|'''pneumatische graanelevator''']]  

[[afbeelding:TIN20V_blz90.jpg|thumb|350px|right|De graanoverslag was in Rotterdam in 1911 anders dan in bijvoorbeeld Antwerpen bijna volledig gemechaniseerd.]] droeg de potentie in zich van een enorme stijging van de arbeidsproductiviteit, zoals blijkt uit een cijfermatige vergelijking die gemaakt werd na de invoering van de apparaten in Rotterdam. In het handmatige regime waren aan een graanboot van 6000 ton 126 bootwerkers, wegers en zakophouders zeven tot acht dagen bezig. Maakte men gebruik van twee elevators, elk bemand met slechts 14 personen, dan was het werk in twee dagen gedaan.[[Noten H4#4-60|^[60]]]  

[[afbeelding:TIN20V_blz90.jpg|thumb|350px|right|De graanoverslag was in Rotterdam in 1911 anders dan in bijvoorbeeld Antwerpen bijna volledig gemechaniseerd.]] droeg de potentie in zich van een enorme stijging van de arbeidsproductiviteit, zoals blijkt uit een cijfermatige vergelijking die gemaakt werd na de invoering van de apparaten in Rotterdam. In het handmatige regime waren aan een graanboot van 6000 ton 126 bootwerkers, wegers en zakophouders zeven tot acht dagen bezig. Maakte men gebruik van twee elevators, elk bemand met slechts 14 personen, dan was het werk in twee dagen gedaan.[[Noten H4#4-60|^[60]]]  

Omgerekend was dit een arbeidsbesparing van 94%.

Omgerekend was dit een arbeidsbesparing van 94%.