De moeizame doorbraak van diepvriesproducten
Van Techniek in Nederland
| Regel 6: | Regel 6: | ||
Eenvoudiger te organiseren was de verkoop aan grootverbruikers als de KLM, hotels en psychiatrische inrichtingen. Sinds 1946 had Proco octrooi voor de productie van ‘toebereide maaltijden’, die ze definieerde als ‘gaar of bijna gaar gekookte of gebakken spijzen door bevriezing geconserveerd (...), teneinde deze na ontdooien en aanwarmen in vliegtuigen, spoorwagons, snelbuffetts en dergelijke te kunnen opdienen’.[[Noten TIN20-3-H8#8-59|<sup>[59]</sup>]] Het concern verwachtte het meest van de toepassing binnen de luchtvaart. Ook Vita bood kant-en-klaarmaaltijden aan.[[Noten TIN20-3-H8#8-60|<sup>[60]</sup>]] | Eenvoudiger te organiseren was de verkoop aan grootverbruikers als de KLM, hotels en psychiatrische inrichtingen. Sinds 1946 had Proco octrooi voor de productie van ‘toebereide maaltijden’, die ze definieerde als ‘gaar of bijna gaar gekookte of gebakken spijzen door bevriezing geconserveerd (...), teneinde deze na ontdooien en aanwarmen in vliegtuigen, spoorwagons, snelbuffetts en dergelijke te kunnen opdienen’.[[Noten TIN20-3-H8#8-59|<sup>[59]</sup>]] Het concern verwachtte het meest van de toepassing binnen de luchtvaart. Ook Vita bood kant-en-klaarmaaltijden aan.[[Noten TIN20-3-H8#8-60|<sup>[60]</sup>]] | ||
In juni 1948 leverde Unilever/Birds Eye 3,5 ton aspergepunten aan de KLM voor de verwerking in maaltijden.[[Noten TIN20-3-H8#8-61|<sup>[61]</sup>]] In hetzelfde jaar leverde ze ook acht ton groente, fruit en vis aan het Britse bezettingsleger in Noord-Duitsland. Het concern verzorgde acht ‘cabinets’ om de verkoop mogelijk te maken.[[Noten TIN20-3-H8#8-62|<sup>[62]</sup>]] | In juni 1948 leverde Unilever/Birds Eye 3,5 ton aspergepunten aan de KLM voor de verwerking in maaltijden.[[Noten TIN20-3-H8#8-61|<sup>[61]</sup>]] In hetzelfde jaar leverde ze ook acht ton groente, fruit en vis aan het Britse bezettingsleger in Noord-Duitsland. Het concern verzorgde acht ‘cabinets’ om de verkoop mogelijk te maken.[[Noten TIN20-3-H8#8-62|<sup>[62]</sup>]] | ||
| − | Overproductie en een gebrek aan afzetmogelijkheden speelden alle diepvriesbedrijven parten. Unilever klaagde: ‘De moeilijkheid is (...) dat de huisvrouw zeer conservatief is en aan het verse product de voorkeur geeft, zelfs wanneer haar kan worden voorgerekend dat zij met het kopen van het snelbevroren product voordeliger uit is (b.v. appelmoes).’ | + | Overproductie en een gebrek aan afzetmogelijkheden speelden alle diepvriesbedrijven parten. Unilever klaagde: ‘De moeilijkheid is (...) dat de huisvrouw zeer conservatief is en aan het verse product de voorkeur geeft, zelfs wanneer haar kan worden voorgerekend dat zij met het kopen van het snelbevroren product voordeliger uit is (b.v. appelmoes).’[[Noten TIN20-3-H8#8-63|<sup>[63]</sup>]] In de winter van 1949 kwam een prijzenslag op de Nederlandse markt tot stand, waardoor de prijzen daalden en het ene na het andere diepvriesbedrijf de productie staakte. Zo sloot Frosta in Bergschenhoek haar deuren, net als Unilever haar Birds Eye-activiteiten in Nederland stopzette. Vita/Winterzon nam de winkelklanten en de vrieskisten van de stopgezette bedrijven over en besloot onder het merk Vita te opereren. In de jaren vijftig zou ze verreweg de belangrijkste aanbieder van diepvriesproducten op de Nederlandse markt zijn. |