Snacks; van tussendoortjes naar graascultuur
Van Techniek in Nederland
| Regel 7: | Regel 7: | ||
| − | ''' | + | '''Definiëring''' |
Aanvankelijk was een snack een ‘tussendoortje’. Een dergelijke definitie heeft slechts zin zolang er een duidelijk onderscheid is met de hoofdmaaltijden. Op het moment dat ‘tussendoortjes’ hoofdmaaltijden worden en hoofdmaaltijden tussendoortjes, zijn snacks en snacken moeilijk te definiëren.[[Noten TIN20-3-H9#9-2|<sup>[2]</sup>]] Voedingsdeskundigen menen dat we ons thans in deze situatie bevinden. | Aanvankelijk was een snack een ‘tussendoortje’. Een dergelijke definitie heeft slechts zin zolang er een duidelijk onderscheid is met de hoofdmaaltijden. Op het moment dat ‘tussendoortjes’ hoofdmaaltijden worden en hoofdmaaltijden tussendoortjes, zijn snacks en snacken moeilijk te definiëren.[[Noten TIN20-3-H9#9-2|<sup>[2]</sup>]] Voedingsdeskundigen menen dat we ons thans in deze situatie bevinden. | ||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
‘Hartige’ snacks als kroketten en zoutjes zullen daarentegen wel veel aandacht krijgen. Ook kroketten en andere cafetaria-snacks zijn lekkernijen die nergens anders zoveel worden geconsumeerd als in Nederland. Zij stonden aan de basis van het ‘eten uit de muur’, een belangrijk element in de snackcultuur van Nederland. | ‘Hartige’ snacks als kroketten en zoutjes zullen daarentegen wel veel aandacht krijgen. Ook kroketten en andere cafetaria-snacks zijn lekkernijen die nergens anders zoveel worden geconsumeerd als in Nederland. Zij stonden aan de basis van het ‘eten uit de muur’, een belangrijk element in de snackcultuur van Nederland. | ||
| + | Snacks veranderden van ‘tussendoortje’ en ‘zoutje’ naar maaltijd[[begrippenlijst#Supplement| | ||
| + | supplement]] en maaltijdvervanger, en van enkelvoudige, relatief simpele producten naar meervoudige complexe producten die aan tal van eisen en voorwaarden dienden te voldoen. Zij vormen een belangrijk element in wat we de graascultuur genoemd hebben, waarin de scheidslijnen tussen maaltijden en snacks vervagen. Maaltijden worden snacks en snacks worden maaltijden. | ||
| + | Aan het einde van de jaren negentig leveren snacks als maaltijdsupplementen en -vervangers de Nederlanders gemiddeld 30% van de benodigde voedselenergie (calorieën/joules); de verwachting is dat dit in het begin van de eenentwintigste eeuw zal zijn gestegen tot 50%.[[Noten TIN20-3-H9#9-9|<sup>[9]</sup>]] | ||
| − | |||
| − | + | '''Eisen''' | |
| − | + | ||
| + | Om succesvol te zijn, dienden ontwikkelaars van snacks in de jaren tachtig rekening te houden met de volgende consumenteneisen: de ongewenstheid van (chemische) additieven, een lage energiewaarde, minimale vetgehalten, beslist geen verzadigde vetten, een minimaal zoutgehalte; snacks moesten smakelijk, gezond, veilig, voedzaam, uitnodigend, natuurlijk en lang houdbaar zijn.[[Noten TIN20-3-H9#9-8|<sup>[8]</sup>]] | ||
| − | + | '''Van snackbar naar thuisconsumptie''' | |
Cafetariasnacks als kroketten zijn te beschouwen als bouwstenen voor deze ontwikkeling. De diffusie van de kroket van snackbar naar bedrijfs- en sportkantines, cafés en overige horecagelegenheden legde de basis voor een nationale, snackmarkt en snackcultuur in Nederland. De snackbar fungeerde als proefmarkt hierbij. Via de supermarkt kwamen de diepgevroren cafetariasnacks vervolgens terecht bij de huisgezinnen. De thuisconsumptie van cafetariasnacks bevorderde de acceptatie van nieuwe thuissnacks als chips en borrelnoten. | Cafetariasnacks als kroketten zijn te beschouwen als bouwstenen voor deze ontwikkeling. De diffusie van de kroket van snackbar naar bedrijfs- en sportkantines, cafés en overige horecagelegenheden legde de basis voor een nationale, snackmarkt en snackcultuur in Nederland. De snackbar fungeerde als proefmarkt hierbij. Via de supermarkt kwamen de diepgevroren cafetariasnacks vervolgens terecht bij de huisgezinnen. De thuisconsumptie van cafetariasnacks bevorderde de acceptatie van nieuwe thuissnacks als chips en borrelnoten. | ||