Assortiment en voedselketen
Van Techniek in Nederland
| Regel 17: | Regel 17: | ||
| − | [[afbeelding:Figuur_1,1.jpg|thumb| | + | [[afbeelding:Figuur_1,1.jpg|thumb|550px|left|Voedingsmiddelenketen.]] |
De termen assortiment en voedingsmiddelenketen zijn hedendaags; aan het eind van de negentiende eeuw waren ze onbekend. Onder assortiment verstaan we het aanbod van producten die ter beschikking staan van consumenten. Consumenten kiezen (en kopen) artikelen uit het assortiment om zo hun te bereiden of bereide maaltijden samen te stellen. Ze doen dit volgens bepaalde criteria, waardoor ze vorm geven aan maaltijd- en voedselpatronen.[[Noten TIN20-3-H1#1-10|<sup>[10]</sup>]] Het begrip voedingsmiddelenketen (zie figuur 1.1) staat voor een omvangrijk stelsel van onderling verbonden fases en schakels. Fases zijn productie, distributie, bereiding, consumptie en afvalverwerking van voedsel. Binnen de productie onderscheiden we de primaire productie in de landbouw en de [[begrippenlijst#Secundair|secundaire]] productie in de voedings- en genotmiddelenindustrie.[[Noten TIN20-3-H1#1-11|<sup>[11]</sup>]] In de secundaire productiefase van de voedingsmiddelenketen worden plantaardige en dierlijke grondstoffen die zijn voortgebracht door de agrarische sector, verwerkt door de voedings- en genotmiddelenindustrie tot producten; deze vormen gezamenlijk het assortiment. Grondstoffen ondergaan in de daaropvolgende fases van distributie (transport, handel en opslag), bereiding, consumptie en afvalverwerking verdere transformaties. Schakels zijn aanduidingen voor de locaties waar de transformaties plaatsvinden en individuen, maatschappelijke groepen en hun organisaties actief zijn.[[Noten TIN20-3-H1#1-12|<sup>[12]</sup>]] De keten is op te vatten als een stelsel van fases en schakels waarlangs de voedselstroom loopt en dat mensen organiseert. | De termen assortiment en voedingsmiddelenketen zijn hedendaags; aan het eind van de negentiende eeuw waren ze onbekend. Onder assortiment verstaan we het aanbod van producten die ter beschikking staan van consumenten. Consumenten kiezen (en kopen) artikelen uit het assortiment om zo hun te bereiden of bereide maaltijden samen te stellen. Ze doen dit volgens bepaalde criteria, waardoor ze vorm geven aan maaltijd- en voedselpatronen.[[Noten TIN20-3-H1#1-10|<sup>[10]</sup>]] Het begrip voedingsmiddelenketen (zie figuur 1.1) staat voor een omvangrijk stelsel van onderling verbonden fases en schakels. Fases zijn productie, distributie, bereiding, consumptie en afvalverwerking van voedsel. Binnen de productie onderscheiden we de primaire productie in de landbouw en de [[begrippenlijst#Secundair|secundaire]] productie in de voedings- en genotmiddelenindustrie.[[Noten TIN20-3-H1#1-11|<sup>[11]</sup>]] In de secundaire productiefase van de voedingsmiddelenketen worden plantaardige en dierlijke grondstoffen die zijn voortgebracht door de agrarische sector, verwerkt door de voedings- en genotmiddelenindustrie tot producten; deze vormen gezamenlijk het assortiment. Grondstoffen ondergaan in de daaropvolgende fases van distributie (transport, handel en opslag), bereiding, consumptie en afvalverwerking verdere transformaties. Schakels zijn aanduidingen voor de locaties waar de transformaties plaatsvinden en individuen, maatschappelijke groepen en hun organisaties actief zijn.[[Noten TIN20-3-H1#1-12|<sup>[12]</sup>]] De keten is op te vatten als een stelsel van fases en schakels waarlangs de voedselstroom loopt en dat mensen organiseert. | ||