Conservering heet en koud
Van Techniek in Nederland
| Regel 14: | Regel 14: | ||
Het onderscheid tussen de seizoenen in de voeding was in deze periode nog strikt. Zo bleek dat tussen januari en april twintig procent van de onderzochte huishoudens tweemaal geweckte en tweemaal gezouten groenten per week at, meer dan de onderzoekster, de eerder genoemde [[Amerika en massaconsumptie|'''hoogleraar Willinge Prins-Visser''']], vanuit voedingsoogpunt gewenst achtte. | Het onderscheid tussen de seizoenen in de voeding was in deze periode nog strikt. Zo bleek dat tussen januari en april twintig procent van de onderzochte huishoudens tweemaal geweckte en tweemaal gezouten groenten per week at, meer dan de onderzoekster, de eerder genoemde [[Amerika en massaconsumptie|'''hoogleraar Willinge Prins-Visser''']], vanuit voedingsoogpunt gewenst achtte. | ||
| − | Ook trof ze andere minder wenselijke omstandigheden aan. Een deel van de huisvrouwen paste naar haar mening geen betrouwbare weckmethoden toe, waardoor bederf veelvuldig optrad en de kwaliteit zeer wisselend was. Bovendien waren werkruimten soms kwalitatief beneden de maat wegens het ontbreken van stromend water of een aanrecht. Het wecken leverde naar haar bevindingen geen [[Begrippenlijst#Steriliseren|steriel]] product op, aangezien ‘uit alle onderzochte glazen [[Begrippenlijst#Micro | + | Ook trof ze andere minder wenselijke omstandigheden aan. Een deel van de huisvrouwen paste naar haar mening geen betrouwbare weckmethoden toe, waardoor bederf veelvuldig optrad en de kwaliteit zeer wisselend was. Bovendien waren werkruimten soms kwalitatief beneden de maat wegens het ontbreken van stromend water of een aanrecht. Het wecken leverde naar haar bevindingen geen [[Begrippenlijst#Steriliseren|steriel]] product op, aangezien ‘uit alle onderzochte glazen [[Begrippenlijst#Micro/organismen|micro-organismen]], meestal sporenvormen, konden worden gekweekt’. |
Kostenoverwegingen waren voor de plattelandsvrouwen echter van groot belang, zodat ook de investering van tijd en de besparing aan geld bij het huishoudelijke wecken onderwerp van onderzoek waren. Wat, zo was de vraag, kost de weck van 56 liter groenten en 36 liter vruchten in een gemiddeld Nederlands gezin aan arbeidsuren en wat bespaart deze aan geld in vergelijking met een zelfde voorraad in blik? Het antwoord luidde dat de arbeidstijd gemiddeld vierentwintig uur en veertig minuten in beslag nam, terwijl de kostenbesparing veertig gulden per gezin bedroeg. | Kostenoverwegingen waren voor de plattelandsvrouwen echter van groot belang, zodat ook de investering van tijd en de besparing aan geld bij het huishoudelijke wecken onderwerp van onderzoek waren. Wat, zo was de vraag, kost de weck van 56 liter groenten en 36 liter vruchten in een gemiddeld Nederlands gezin aan arbeidsuren en wat bespaart deze aan geld in vergelijking met een zelfde voorraad in blik? Het antwoord luidde dat de arbeidstijd gemiddeld vierentwintig uur en veertig minuten in beslag nam, terwijl de kostenbesparing veertig gulden per gezin bedroeg. | ||
| Regel 29: | Regel 29: | ||
In [[Pioniers op vriesgebied|'''1954 bestond de diepvriesindustrie in de Verenigde Staten al vijfentwintig jaar''']], zo meldde Conserva, een nieuw tijdschrift dat was opgericht in 1952 en zich aanvankelijk richtte op de uitwisseling van informatie over conservering van voedingsmiddelen.[[Noten TIN20-3-H3#3-62|<sup>[62]</sup>]] | In [[Pioniers op vriesgebied|'''1954 bestond de diepvriesindustrie in de Verenigde Staten al vijfentwintig jaar''']], zo meldde Conserva, een nieuw tijdschrift dat was opgericht in 1952 en zich aanvankelijk richtte op de uitwisseling van informatie over conservering van voedingsmiddelen.[[Noten TIN20-3-H3#3-62|<sup>[62]</sup>]] | ||
| − | In enthousiaste bewoordingen werd de vakman geïnformeerd over het topproduct, bevroren sinaasappelconcentraat (1,25 miljard verpakkingen van 6 ounce). Het artikel berichtte dat op dat moment al bijna de helft van de oogst uit Florida op deze manier werd verwerkt en dat in Amerika de vrieskluizen en vriezers thuis een enorm succes waren, het eerst op het platteland. Diepvriesproducten werden in speciale spoorwegwagons getransporteerd en in een groot aantal winkels (275.000) verkocht, waarvan driekwart bestond uit filiaalbedrijven en supermarkten.[[Noten TIN20-3-H3#3-63|<sup>[63]</sup>]] | + | In enthousiaste bewoordingen werd de vakman geïnformeerd over het topproduct, bevroren sinaasappelconcentraat (1,25 miljard verpakkingen van 6 ounce). Het artikel berichtte dat op dat moment al bijna de helft van de oogst uit Florida op deze manier werd verwerkt en dat in Amerika de vrieskluizen en vriezers thuis een enorm succes waren, het eerst op het platteland. Diepvriesproducten werden in speciale spoorwegwagons getransporteerd en in een groot aantal winkels (275.000) verkocht, waarvan driekwart bestond uit filiaalbedrijven en [[De invloed van de supermarkt op eetpatroon en keukeninstallaties|'''supermarkten''']].[[Noten TIN20-3-H3#3-63|<sup>[63]</sup>]] |
| − | De [[begrippenlijst#Impliciet| | + | De [[begrippenlijst#Impliciet|impliciete]] boodschap was net zo duidelijk als die in veel andere informatie over de Amerikaanse levensmiddelenproductie en -consumptie en hield zowel bewondering als een zekere terughoudendheid in. Nederland was Amerika niet, maar de toekomstige situatie hier te lande zou er zeker op gaan lijken als de verwerkende industrie zich daarvoor zou inzetten. |
| − | impliciete]] boodschap was net zo duidelijk als die in veel andere informatie over de Amerikaanse levensmiddelenproductie en -consumptie en hield zowel bewondering als een zekere terughoudendheid in. Nederland was Amerika niet, maar de toekomstige situatie hier te lande zou er zeker op gaan lijken als de verwerkende industrie zich daarvoor zou inzetten. Sinds 1946 waren in Nederland mondjesmaat de eerste diepvriesartikelen op de huishoudelijke markt verschenen. De reclame voor deze artikelen speelde, behalve op gemak, in op de manier waarop zelf geweckte producten in het voedselpatroon werden gebruikt. Vita, een van de eerste Nederlandse diepvriesbedrijven, adverteerde bijvoorbeeld in 1953 als volgt in Margriet met haar producten: ''‘Mijn Zondagsrust heet Vita (...). Ik bewaar het voor de Zondag, dik in kranten gewikkeld op een koele plaats.’''[[Noten TIN20-3-H3#3-64|<sup>[64]</sup>]] | + | |
| + | Sinds 1946 waren in Nederland mondjesmaat de eerste diepvriesartikelen op de huishoudelijke markt verschenen. De reclame voor deze artikelen speelde, behalve op gemak, in op de manier waarop zelf geweckte producten in het voedselpatroon werden gebruikt. Vita, een van de eerste Nederlandse diepvriesbedrijven, adverteerde bijvoorbeeld in 1953 als volgt in Margriet met haar producten: ''‘Mijn Zondagsrust heet Vita (...). Ik bewaar het voor de Zondag, dik in kranten gewikkeld op een koele plaats.’''[[Noten TIN20-3-H3#3-64|<sup>[64]</sup>]] | ||