De ANWB, van wielrijdersbond naar toeristenbond
Van Techniek in Nederland
| Regel 2: | Regel 2: | ||
Ontstaan in 1883 uit een samenvoeging van lokale fietsclubs, die vaak door welgestelde jongeren in de scholierenleeftijd werden opgericht, was de ANWB, de Algemene Nederlandse Wielrijders Bond, in het laatste decennium van de negentiende eeuw op de golven van de fietsgekte uitgegroeid tot een middenklassebeweging, met 20.000 leden in 1900 [[Noten H3#3-13|<sup>[13]</sup>]]. | Ontstaan in 1883 uit een samenvoeging van lokale fietsclubs, die vaak door welgestelde jongeren in de scholierenleeftijd werden opgericht, was de ANWB, de Algemene Nederlandse Wielrijders Bond, in het laatste decennium van de negentiende eeuw op de golven van de fietsgekte uitgegroeid tot een middenklassebeweging, met 20.000 leden in 1900 [[Noten H3#3-13|<sup>[13]</sup>]]. | ||
| − | Het ANWB-bestuur keerde zich tegen de onbeschaafdheid van vooral de jeugd in de openbare sfeer, die zich onder andere uitte in het jakkeren op de fiets, en probeerde zo de fiets een plaats te geven in de groeiende mobiele wereld. | + | Het ANWB-bestuur keerde zich tegen de onbeschaafdheid van vooral de jeugd in de openbare sfeer, die zich onder andere uitte in het jakkeren op de fiets, en probeerde zo [[Overheid en wegenbeleid|'''de fiets een plaats te geven in de groeiende mobiele wereld''']]. |
De strijd om het Vondelpark was wat dat betreft symptomatisch. | De strijd om het Vondelpark was wat dat betreft symptomatisch. | ||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
| − | [[Afbeelding:anwb_de_kampioen_fietstoerisme.jpg| | + | [[Afbeelding:anwb_de_kampioen_fietstoerisme.jpg|480px|thumb|left|Uit De Kampioen van 15 januari 1909: Per fiets naar Parijs, vice-versa. Boulevard St. Denis, Paris.]] |
Sport, door de ANWB primair gezien als "toeren", was in deze ambitie de ideale inspanning, die tot ontspanning kon leiden na het werk. Wat dat betreft, paste de ANWB in een internationaal verschijnsel van opkomende [[Begrippenlijst#Massaorganisatie|massaorganisaties]] die pretendeerden de groeps- en klassenbelangen te overstijgen[[Noten H3#3-15|<sup>[15]</sup>]]. | Sport, door de ANWB primair gezien als "toeren", was in deze ambitie de ideale inspanning, die tot ontspanning kon leiden na het werk. Wat dat betreft, paste de ANWB in een internationaal verschijnsel van opkomende [[Begrippenlijst#Massaorganisatie|massaorganisaties]] die pretendeerden de groeps- en klassenbelangen te overstijgen[[Noten H3#3-15|<sup>[15]</sup>]]. | ||
De moraal van deze organisaties was burgerlijk in de [[Begrippenlijst#Republikeins|republikeinse]] betekenis van het woord: de nieuwe burger was een lid van de maatschappelijke gemeenschap van individuen bij wie waarden als "inspanning, verantwoordelijkheid, [[Begrippenlijst#Prometheisch|prometheïsch]] genot in de beheersing van de dingen om je heen, gevoelig voor onderlinge wedijver maar getemperd door het fatsoen", hoog in het vaandel stonden[[Noten H3#3-16|<sup>[16]</sup>]]. | De moraal van deze organisaties was burgerlijk in de [[Begrippenlijst#Republikeins|republikeinse]] betekenis van het woord: de nieuwe burger was een lid van de maatschappelijke gemeenschap van individuen bij wie waarden als "inspanning, verantwoordelijkheid, [[Begrippenlijst#Prometheisch|prometheïsch]] genot in de beheersing van de dingen om je heen, gevoelig voor onderlinge wedijver maar getemperd door het fatsoen", hoog in het vaandel stonden[[Noten H3#3-16|<sup>[16]</sup>]]. | ||
| Regel 33: | Regel 33: | ||
| − | [[Afbeelding:anwb_autokampioen_1935_europa.jpg|400px|thumb|left|Uit de Autokampioen van 12 januari 1935: De diverse routes naar de Rallye Monte Carlo 1935. De route zoeken als voortrekkers door streken waar geen zorgzame A.N.W.B. voor veilige wegwijzers heeft gezorgd.]] De ANWB besloot daarop een eigen racebond op te richten, maar de tegenstanders wisten van een vergelijkbaar [[Begrippenlijst#Antagonisme|antagonisme]] binnen de internationale wielrenbond gebruik te maken om de exclusieve licentie voor het organiseren van races te bemachtigen. Het betekende het einde van het wegwedstrijdwezen voor de ANWB, een verlies dat in de daaropvolgende twee decennia in de zelfbeeldvorming werd omgesmeed tot een algemene afwijzing van het racen [[Begrippenlijst#Tout-court|tout court]]. | + | [[Afbeelding:anwb_autokampioen_1935_europa.jpg|400px|thumb|left|Uit de Autokampioen van 12 januari 1935: De diverse routes naar de Rallye Monte Carlo 1935. De route zoeken als voortrekkers door streken waar geen zorgzame A.N.W.B. voor veilige wegwijzers heeft gezorgd.]] |
| + | De ANWB besloot daarop een eigen racebond op te richten, maar de tegenstanders wisten van een vergelijkbaar [[Begrippenlijst#Antagonisme|antagonisme]] binnen de internationale wielrenbond gebruik te maken om de exclusieve licentie voor het organiseren van races te bemachtigen. Het betekende het einde van het wegwedstrijdwezen voor de ANWB, een verlies dat in de daaropvolgende twee decennia in de zelfbeeldvorming werd omgesmeed tot een algemene afwijzing van het racen [[Begrippenlijst#Tout-court|tout court]]. | ||
| − | De gedwongen beperking tot het toeren legde de ANWB overigens geen windeieren: het opende het perspectief op een samenbundeling van allerlei [[Begeleiding en opvoeding van autotoeristen (tot 1940)|'''toeristische activiteiten''']], inclusief die met de auto. Wat dat betreft, vormden de lotgevallen van de Engelse Cyclists Touring Club (CTC) een afschrikwekkend voorbeeld. Haar leden torpedeerden tot driemaal toe een bestuursvoorstel om ook automobilisten als lid toe te laten. Het clubblad Cyclists Touring Gazette werd daarop de spreekbuis van een fel anti-autosentiment. De daarop volgende leegloop van leden werd door de Touring Club de France (TCF) het eerst opgepikt als signaal om de bakens te verzetten: waar in Engeland de Automobile Association (AA) de toerfunctie annexeerde en de CTC verkommerde, groeide de TCF als nooit tevoren [[Noten H3#3-20|<sup>[20]</sup>]]. In de meeste Europese landen (ook in Frankrijk) kozen de nationale wielerclubs voor een anti-autohouding en zij zagen hun ledentallen fors teruglopen. De ANWB, daarentegen, volgde het Italiaanse model, waar al eerder voor de formule van een brede toeristenbond was gekozen; de Nederlandse club bekroonde deze ontwikkeling in 1905 met een naamswijziging [[Noten H3#3-21|<sup>[21]</sup>]]. Voortaan zou de bond door het leven gaan als "ANWB. Toeristenbond van Nederland" [[Noten H3#3-22|<sup>[22]</sup>]]. | + | De gedwongen beperking tot het toeren legde de ANWB overigens geen windeieren: het opende het perspectief op een samenbundeling van allerlei [[Begeleiding en opvoeding van autotoeristen (tot 1940)|'''toeristische activiteiten''']], inclusief die met de auto. Wat dat betreft, vormden de lotgevallen van de Engelse Cyclists Touring Club (CTC) een afschrikwekkend voorbeeld. Haar leden torpedeerden tot driemaal toe een bestuursvoorstel om ook automobilisten als lid toe te laten. Het clubblad Cyclists Touring Gazette werd daarop de spreekbuis van een fel anti-autosentiment. De daarop volgende leegloop van leden werd door de Touring Club de France (TCF) het eerst opgepikt als signaal om de bakens te verzetten: waar in Engeland de Automobile Association (AA) de toerfunctie annexeerde en de CTC verkommerde, groeide de TCF als nooit tevoren [[Noten H3#3-20|<sup>[20]</sup>]]. |
| + | |||
| + | |||
| + | In de meeste Europese landen (ook in Frankrijk) kozen de nationale wielerclubs voor een anti-autohouding en zij zagen hun ledentallen fors teruglopen. De ANWB, daarentegen, volgde het Italiaanse model, waar al eerder voor de formule van een brede toeristenbond was gekozen; de Nederlandse club bekroonde deze ontwikkeling in 1905 met een naamswijziging [[Noten H3#3-21|<sup>[21]</sup>]]. Voortaan zou de bond door het leven gaan als "ANWB. Toeristenbond van Nederland" [[Noten H3#3-22|<sup>[22]</sup>]]. | ||