De afhandeling van vliegtuigen, passagiers en vracht
Van Techniek in Nederland
| Regel 2: | Regel 2: | ||
Halverwege de jaren twintig was [[De eerste stappen naar luchthaven Schiphol|'''Schiphol''']] nog even slecht bereikbaar als bij de ingebruikneming van het militaire hulpvliegveld tien jaar daarvoor. Smalle, slechte wegen en tolbruggen brachten reizigers en vracht tot aan het steenslagpad dat naar de luchthaven leidde. Het was voor de gemeente van meet af aan zonneklaar dat hierin verandering diende te komen. Het wachten was echter op de [[begrippenlijst#Implementatie|implementatie]] van het Rijkswegenplan van 1927, dat voorzag in de aanleg van een snelweg voor autoverkeer tussen Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. Vanaf de Rijksweg diende een verharde toegangsweg naar de luchthaven te worden aangelegd – een bestuurlijk, financieel en technisch tijdrovend proces, dat pas in 1934 werd [[begrippenlijst#Effectueren|geëffectueerd]].[[Noten H6#6-30|<sup>[30]</sup>]] | Halverwege de jaren twintig was [[De eerste stappen naar luchthaven Schiphol|'''Schiphol''']] nog even slecht bereikbaar als bij de ingebruikneming van het militaire hulpvliegveld tien jaar daarvoor. Smalle, slechte wegen en tolbruggen brachten reizigers en vracht tot aan het steenslagpad dat naar de luchthaven leidde. Het was voor de gemeente van meet af aan zonneklaar dat hierin verandering diende te komen. Het wachten was echter op de [[begrippenlijst#Implementatie|implementatie]] van het Rijkswegenplan van 1927, dat voorzag in de aanleg van een snelweg voor autoverkeer tussen Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. Vanaf de Rijksweg diende een verharde toegangsweg naar de luchthaven te worden aangelegd – een bestuurlijk, financieel en technisch tijdrovend proces, dat pas in 1934 werd [[begrippenlijst#Effectueren|geëffectueerd]].[[Noten H6#6-30|<sup>[30]</sup>]] | ||
| − | Daarnaast werd een begin gemaakt met het opwaarderen van de voorzieningen voor de reiziger op Schiphol zelf. Nog vóór de opening van de Olympische Spelen in 1928 kwam het stenen stationsgebouw gereed dat diende voor de afhandeling van passagiers, vracht en post en voor de huisvesting van de operationele diensten op de luchthaven. Het stationsgebouw werd voorzien van een verkeerstoren – | + | |
| − | aanvankelijk aangeduid als ‘starttoren’ – zodat de chef van de verkeersdienst te allen tijde het overzicht zou houden op datgene wat zich op het nieuw aangelegde verharde platform en op het landingsterrein afspeelde. Door middel van lichtsignalen ging de chef van de verkeersdienst ook de vliegtuigbewegingen op de grond regisseren, hetgeen de kans op botsingen en ongelukken verkleinde. Toestemming voor vertrek werd pas gegeven nadat de afhandelaren van de expeditieafdeling van de KLM het desbetreffende vliegtuig als ‘klaar’ hadden afgemeld.[[Noten H6#6-31|<sup>[31]</sup>]] | + | Daarnaast werd een begin gemaakt met het opwaarderen van de voorzieningen voor de reiziger op Schiphol zelf. |
| − | Het stationsgebouw bleek al snel te klein om het toenemende vervoer te kunnen verwerken. In 1934 drong KLM-directeur Plesman dan ook aan op vergroting ervan. Naar zijn mening was de bouw van een geheel nieuw stationsgebouw onvermijdelijk.[[Noten H6#6-32|<sup>[32]</sup>]] Dit stationsgebouw diende volgens Plesman te worden gesitueerd nabij de nieuwgeplande rijksweg Amsterdam-Den Haag.[[Noten H6#6-34|<sup>[34]</sup>]] Een en ander ging het gemeentelijke budget echter te boven. Ten stadhuize koos Boogerd, geconfronteerd met een jaarlijks terugkerend exploitatietekort, voor uitbreiding van de bestaande bebouwing.[[Noten H6#6-35|<sup>[35]</sup>]] Het stationsgebouw onderging in 1936 een aanzienlijke verbouwing. De ruimten voor passageafhandeling werden verdubbeld door de wachtkamer annex restauratie voor reizigers naar de platformzijde uit te bouwen. Op een nieuwgebouwde bovenverdieping kwam een tweede restaurant met een dakterras voor het publiek. Bij dit project werd ook de verkeerstoren vergroot, omdat de luchthaven een jaar later de verantwoordelijkheid voor de algemene luchtverkeersveiligheid in Nederland zou krijgen.[[Noten H6#6-36|<sup>[36]</sup>]] Op 28 juli 1937 was het zover: het aldus verbouwde stationsgebouw kon feestelijk worden geopend. | + | Nog vóór de opening van de Olympische Spelen in 1928 kwam het stenen stationsgebouw gereed dat diende voor de afhandeling van passagiers, vracht en post en voor de huisvesting van de operationele diensten op de luchthaven. Het stationsgebouw werd voorzien van een verkeerstoren – |
| + | aanvankelijk aangeduid als ‘starttoren’ – zodat de chef van de verkeersdienst te allen tijde het overzicht zou houden op datgene wat zich op het nieuw aangelegde verharde platform en op het landingsterrein afspeelde. | ||
| + | |||
| + | Door middel van lichtsignalen ging de chef van de verkeersdienst ook de vliegtuigbewegingen op de grond regisseren, hetgeen de kans op botsingen en ongelukken verkleinde. Toestemming voor vertrek werd pas gegeven nadat de afhandelaren van de expeditieafdeling van de KLM het desbetreffende vliegtuig als ‘klaar’ hadden afgemeld.[[Noten H6#6-31|<sup>[31]</sup>]] | ||
| + | |||
| + | Het stationsgebouw bleek al snel te klein om het toenemende vervoer te kunnen verwerken. In 1934 drong KLM-directeur Plesman dan ook aan op vergroting ervan. Naar zijn mening was de bouw van een geheel nieuw stationsgebouw onvermijdelijk.[[Noten H6#6-32|<sup>[32]</sup>]] Dit stationsgebouw diende volgens Plesman te worden gesitueerd nabij de nieuwgeplande rijksweg Amsterdam-Den Haag. | ||
| + | [[Noten H6#6-34|<sup>[34]</sup>]] Een en ander ging het gemeentelijke budget echter te boven. Ten stadhuize koos Boogerd, geconfronteerd met een jaarlijks terugkerend exploitatietekort, voor uitbreiding van de bestaande bebouwing.[[Noten H6#6-35|<sup>[35]</sup>]] | ||
| + | Het stationsgebouw onderging in 1936 een aanzienlijke verbouwing. De ruimten voor passageafhandeling werden verdubbeld door de wachtkamer annex restauratie voor reizigers naar de platformzijde uit te bouwen. Op een nieuwgebouwde bovenverdieping kwam een tweede restaurant met een dakterras voor het publiek. | ||
| + | |||
| + | Bij dit project werd ook de verkeerstoren vergroot, omdat de luchthaven een jaar later de verantwoordelijkheid voor de algemene luchtverkeersveiligheid in Nederland zou krijgen.[[Noten H6#6-36|<sup>[36]</sup>]] Op 28 juli 1937 was het zover: het aldus verbouwde stationsgebouw kon feestelijk worden geopend. | ||
[[afbeelding:05_J8_63.JPG|thumb|700px|centre|Interieur van de verkeerstoren na de uitbreiding in 1928, waarvanuit het vertrek van de vliegtuigen geregeld werd.]] | [[afbeelding:05_J8_63.JPG|thumb|700px|centre|Interieur van de verkeerstoren na de uitbreiding in 1928, waarvanuit het vertrek van de vliegtuigen geregeld werd.]] | ||