De afschaffing van de accijns op het gemaal
Van Techniek in Nederland
| Regel 20: | Regel 20: | ||
'' 'Zoo als uit de Memorie van Toelichting blijkt, bestaan deze [meel]fabrieken in het Hertogdom Limburg op geadmodieerd terrein namelijk in Sittard,[[Noten TIN19-1-H3#3-60|<sup>[60]</sup>]] | '' 'Zoo als uit de Memorie van Toelichting blijkt, bestaan deze [meel]fabrieken in het Hertogdom Limburg op geadmodieerd terrein namelijk in Sittard,[[Noten TIN19-1-H3#3-60|<sup>[60]</sup>]] | ||
| − | waar een speciaal belastingsysteem gold. Zoo als men ook weet staat Maastricht onder de heerschappij van de gewone wet op den accijns en is derhalve geen geadmodieerd terrein. Nu heeft men in Maastricht, op zeker eiland in de Maas, eene fabriek opgerigt met het doel om meel in het groot te produceeren. De oprigters dier fabriek, niet genoeg gelet hebbende op eene wijziging in onze wetgeving, waardoor zij van een vroeger verkregen regt geen gebruik meer konden maken, zijn dadelijk gestuit op de moeijelijkheden van de wet op den accijns. Zij konden dus niet voortgaan, en hebben zich tot de Regeering gewend met het verzoek, dat - in verband met de veelvuldige aanvragen, ook van elders ontvangen - de Regeering mogt overgaan tot het aanbieden van eene wet ter wijziging van den accijns op het gemaal. De Regeering heeft gemeend aan dat verzoek te moeten voldoen. En hoe is zij nu te werk gegaan? De Regeering heeft niet die wet in hare bureaux laten maken door ambtenaren, onbekend met de inrigting en de behoeften der fabrieken die men op het oog had; zij heeft een bekwaam hoofd-ambtenaar gezonden, ten einde met de inrigting van zoodanige fabriek [[begrippenlijst#In-loco|in loco]] bekend te worden. Die ambtenaar heeft zich dus kunne overtuigen van de behoeften van zoodanige fabriek, de Regeering dienovereenkomstig kunnen inlichten en haar vervolgens bijgestaan, ten einde een ontwerp te vervaardigen volgens hetwelk, in verband met de bestaande wet op den accijns van het gemaal, zoodanige fabriek zou kunnen werken.' ''[[Noten TIN19-1-H3#3-61|<sup>[61]</sup>]] | + | waar een speciaal belastingsysteem gold. Zoo als men ook weet staat Maastricht onder de heerschappij van de gewone wet op den accijns en is derhalve geen geadmodieerd terrein. Nu heeft men in Maastricht, op zeker eiland in de Maas, eene [[De meelfabriek in Nederland|'''fabriek''']] opgerigt met het doel om meel in het groot te produceeren. De oprigters dier fabriek, niet genoeg gelet hebbende op eene wijziging in onze wetgeving, waardoor zij van een vroeger verkregen regt geen gebruik meer konden maken, zijn dadelijk gestuit op de moeijelijkheden van de wet op den accijns. Zij konden dus niet voortgaan, en hebben zich tot de Regeering gewend met het verzoek, dat - in verband met de veelvuldige aanvragen, ook van elders ontvangen - de Regeering mogt overgaan tot het aanbieden van eene wet ter wijziging van den accijns op het gemaal. De Regeering heeft gemeend aan dat verzoek te moeten voldoen. En hoe is zij nu te werk gegaan? De Regeering heeft niet die wet in hare bureaux laten maken door ambtenaren, onbekend met de inrigting en de behoeften der fabrieken die men op het oog had; zij heeft een bekwaam hoofd-ambtenaar gezonden, ten einde met de inrigting van zoodanige fabriek [[begrippenlijst#In-loco|in loco]] bekend te worden. Die ambtenaar heeft zich dus kunne overtuigen van de behoeften van zoodanige fabriek, de Regeering dienovereenkomstig kunnen inlichten en haar vervolgens bijgestaan, ten einde een ontwerp te vervaardigen volgens hetwelk, in verband met de bestaande wet op den accijns van het gemaal, zoodanige fabriek zou kunnen werken.' ''[[Noten TIN19-1-H3#3-61|<sup>[61]</sup>]] |