De auto in het interbellum (1918-1940): De wegenlobby contra de spoorweglobby
Van Techniek in Nederland
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | Aan het eind van de twintiger jaren groeide een zich almaar verscherpende controverse tussen de wegenlobby en de spoorweglobby. De meest uitgesproken vertegenwoordiger van de laatste groep was S.A. Reitsma, ex-directielid van de [[afbeelding:wegenbouw_1931.jpg|thumb|400px|right|In 1931 werd de weg van Utrecht naar 's-Hertogenbosch aangelegd. Tijdens de aanleg van het gedeelte tussen Vianen en Beesd kwam de fotograaf de werkzaamheden vastleggen voor het nageslacht. Voor de aan- en afvoer van materiaal maakte de opdrachtgever gebruik van een smalspoorlocomotief met kipwagens.]]Nederlandsche Spoorwegen, die de slechts gedeeltelijke dekking van de aanlegkosten van het [[De auto in het interbellum (1918-1940): Planning van Wegen|'''wegennet''']] aan de kaak stelde, waar de spoorwegen in een aan alle kanten knellend wettelijk keurslijf waren gedwongen. Reitsma wees verder op het feit dat met name de autobus het tertiaire wegennet in Nederland ruïneerde, terwijl wat hem betreft de "verkeerschaos" niet beter kon worden geïllustreerd dan door een verwijzing naar de slachting op de Nederlandse wegen [[Noten H3#3-96|<sup>[96]</sup>]]. | + | Aan het eind van de twintiger jaren groeide een zich almaar verscherpende controverse tussen de wegenlobby en de spoorweglobby. De meest uitgesproken vertegenwoordiger van de laatste groep was S.A. Reitsma, ex-directielid van de [[afbeelding:wegenbouw_1931.jpg|thumb|400px|right|In 1931 werd de weg van Utrecht naar 's-Hertogenbosch aangelegd. Tijdens de aanleg van het gedeelte tussen Vianen en Beesd kwam de fotograaf de werkzaamheden vastleggen voor het nageslacht. Voor de aan- en afvoer van materiaal maakte de opdrachtgever gebruik van een smalspoorlocomotief met kipwagens.]]Nederlandsche Spoorwegen, die de slechts gedeeltelijke dekking van de aanlegkosten van het [[De auto in het interbellum (1918-1940): Planning van Wegen|'''wegennet''']] aan de kaak stelde, waar de spoorwegen in een aan alle kanten knellend wettelijk keurslijf waren gedwongen. Reitsma wees verder op het feit dat met name de autobus het [[Begrippenlijst#Tertiaire|tertiaire]] wegennet in Nederland ruïneerde, terwijl wat hem betreft de "verkeerschaos" niet beter kon worden geïllustreerd dan door een verwijzing naar de slachting op de Nederlandse wegen [[Noten H3#3-96|<sup>[96]</sup>]]. |