Het merkartikel
Van Techniek in Nederland
| Regel 3: | Regel 3: | ||
Geconserveerde waren, zoals groenten, lagen uiteraard verpakt in de etalages, maar ook andere voedings- en genotmiddelen - beschuit, koekjes, chocolade - werden in 1920 als merkartikel verkocht.[[Noten TIN20-3-H3#3-3|<sup>[3]</sup>]] | Geconserveerde waren, zoals groenten, lagen uiteraard verpakt in de etalages, maar ook andere voedings- en genotmiddelen - beschuit, koekjes, chocolade - werden in 1920 als merkartikel verkocht.[[Noten TIN20-3-H3#3-3|<sup>[3]</sup>]] | ||
De gewoonte de waren los af te wegen en in een papieren zak te verkopen of in een van huis meegebrachte pot of pan te doen, nam snel af. Artikelen waren op deze manier immers niet hygiënisch beschermd ‘tegen stof en vliegenvuil’, iets dat sommigen in deze periode als ouderwets beschouwden. | De gewoonte de waren los af te wegen en in een papieren zak te verkopen of in een van huis meegebrachte pot of pan te doen, nam snel af. Artikelen waren op deze manier immers niet hygiënisch beschermd ‘tegen stof en vliegenvuil’, iets dat sommigen in deze periode als ouderwets beschouwden. | ||
| − | Voor consumenten was een nadeel van verpakking in [[Blik, glas en papier|'''blik''']] echter dat niet viel te zien wat er precies in zat en wat de kwaliteit ervan was. Blikverpakking was daarom bij de consument aanvankelijk niet populair. Het vertrouwen in de kwaliteit van voedsel moest op een nieuwe manier worden verworven. | + | Voor consumenten was een nadeel van verpakking in [[Blik, glas en papier|'''blik''']] echter dat niet viel te zien wat er precies in zat en wat de kwaliteit ervan was. Blikverpakking was daarom bij de consument aanvankelijk niet populair. Het [[Verpakking, smaak en bedieningsgemak|'''vertrouwen in de kwaliteit van voedsel''']] moest op een nieuwe manier worden verworven. |
Het valt op dat in deze periode producenten en verhandelaars zich de consumenten van hun producten steeds vaker voorstellen als [[Prelude op de consumptiemaatschappij|'''‘huisvrouwen’ of ‘huismoeders’'' ]] in plaats van grootverbruikers als leger, vloot of koloniën. Aanbieders van [[Verpakking van levensmiddelen|'''verpakte merkartikelen''']] ging het er nu om de kooksters in gezinnen aan te sporen tot het openen van hun huishoudportemonnee. Ze dienden het loon of salaris van de kostwinners te besteden aan hun waren of in hun winkel. | Het valt op dat in deze periode producenten en verhandelaars zich de consumenten van hun producten steeds vaker voorstellen als [[Prelude op de consumptiemaatschappij|'''‘huisvrouwen’ of ‘huismoeders’'' ]] in plaats van grootverbruikers als leger, vloot of koloniën. Aanbieders van [[Verpakking van levensmiddelen|'''verpakte merkartikelen''']] ging het er nu om de kooksters in gezinnen aan te sporen tot het openen van hun huishoudportemonnee. Ze dienden het loon of salaris van de kostwinners te besteden aan hun waren of in hun winkel. | ||